Bu yorumu şu an harika bir ülkede harika bir okul için ödevimi yazarken yapıyorum. Dicle Hanım bana hayatımı değişterecek gücü yeniden verdi, onu bulmamı sağladı. Geldiğim yerle olduğum yer çok farklı, yalnız içimdeki ışığı taşımayı öğrendim bu süreçte. Dicle Hanım bana asla esirgemediği şefkatiyle yaklaştı hep, çoğu zaman bir dostumun yanına gider gibi gittim yanına. Utanmadan, kaçmadan, gizlenmeden, yalnızca iyileşmeyi istememi sağladı. İyileşiyorum, büyüyorum, kendimi yeniden anlıyorum. Affetmek ya da azad etmek, durup kendine üzülüp, sonra öz sevgi ve saygıyı gösterip ayağa kalkabilmek hep ondan öğrendiklerim. Bazen yolun sonu görünmez, kapkaranlıktır, herkesin farklı sebeplerden ötürüdür elbette. Yolu Dicle Hanım'la kesişme ihtimali olan herkese şunu söyleyebilirim sanırım, o karanlığı beraber aşacaksınız. Kendiniz için bu adımı atmaktan çekinmeyin.
Hasta